may halaga paba?

mhalaga paba ang nararamdaman natin sa ngayon?
hindi na siguro.kasi ako,handa akong maskta basta sa ikakabuti ng iba.lalo na sa pamilya ko.

importance of friendship

"mahala para sakin ang pag kakaibigan.ang samahan na walang kapantay.
ang mga halak-hak ng sabay sabay at ang mga ngiti sa tuwing mag kakasama.dito nabubuo ang
pundasyon ng pagtitiwala sa isat isa."

haaay....ang tagal ko ng hindi nag bubukas ng website na ito.ngayon ko nalang ulit sya nabisita at gumawa ng panibagong blog about sa topic natin for today,ang FRIENDSHIP!
sino dito ang walang kaibigan,taas ang kamay!!!!!

wala naman diba!!???eh kasi naman, ikaw ,ako..tayo...ay masasabi nating kaibigan,.malay mo,magkaibigan pala tayo dati bago pa man tayo ma reincarnate.hahaha...nakakatawa,.
hindi naman ganun kadami ang mga kaibigan ko.pero masasabi kong madami din sila..at mas dumami pa sila ng nagstart akong mag college.
nung high school ako, hindi ako madalas makipag-kaibigan dahil alam kong kakaibiganin lang nila ako pag nanjan na ang examz.

nito nga lang,nagkaroon na ulit ako ng dalawang bago ko pang kaibigan.itago nalang natin sila sa pangalang jannloyd ay donnya..nag kakilala kaming tatlo dahil kasali din sila sa cheering team ng aming course,which is mechatronics engineering dito sa bulsu.sobrang cool nila kasama at masaya ako pag nanjan sila.

kahit ilang linggo palang kaming mag kakasama ay para bang pinagtagpo talaga kami ng tadhana upang maging isang solid na BARKADA..hanggang dito nalanag muna.

kaya kayo,kung madami din kayong kaibigan na masasabi nyung solid talaga.,,im happy for you.dahil parehas tayo,alam kong darating din ang tym na mag kaka hiwa hiwalay kami but still,masaya kami ngayon at hindi iyon mababago,hanggang sa uulitin!pak!

.the feeling of inlove.YES NAMAN!

I DONT KNOW WHY IM DOING THIS.
 my self is wondering why?.
ewan ko pero tinamaan ako sakanya mga men.,wala naman siguro akong kasalanan,kusa ko itong naramdaman.

totoo pala lahat ng sinasabi ng ibang naiinlab.gagawa at gagawa ka pala talaga ng paraan para makita sya kahit once a day lang.shet talaga.i cant fight this feeling anymore. ito yung tipong mangangayayat ka kakaisip sa taong yun.yung tipong sa konting galaw lang nya,masaya ka dahil nakikita mo syang masaya..at sa tuwing mag kwekwento sya ng kahit napaka korni na joke...halos mamatay kana sa sobrang ligaya.


kung alam lang nya kung gano nya ko napapasayasa tuwing magkasama kami.alam kong mali itong nararamdaman ko parasa kanya.pero sino bako?eh tao lang naman ako?ol i can say is NO FORBIDDEN LOVE TO THOSE PEOPLE BELIEVE IN THE BEAUTY OF LOVE

always give your BEST shot!

may point si mam sa totoo lang.shes one of my idol ng magsimula palamang ang aming klase.although hindi dapat talaga sya ang teacher namin sa oral communication .but nagkaroon ng conflict sa sched kaya sya nalang ang aming magiging prof..nainspire nya ako.at sa tingin ko kaming lahat sa klase ay napahanga nya talaga.shes the director of  lots of musical play at nakasama din sya sa le miserable na play.hawak din nya dati ang mgasikat na artista na ngayon.sya si miss victoria.im glad na nakatapat din ako ng katapat kong halos malunok na ang dila kakadal dal. shes so funny in a way na natututo kami....this was the first day of our class in second semester.at sya lang sa dapat 3 naming subject this day ang umattend.^_^

Is life so dear, or peace so sweet, as to be purchased at the price of chains and slavery? Forbid it, Almighty God! I know not what course others may take; but as for me, give me liberty or give me death!
- patrick henry

WE ARE the RED ANTS !

marunong kabang lumangoy?
weh!!!!!!!!!!!!

kung ganon,mag katukayo tayo!marunong din ako. but wait,there's more. napasali pa ko sa isang competition sa school namin dito sa sports na ito.our team was called the RED ANTS swimmers. ito ang tawag sa team ng engineering department last intrams namin sa bulsu.i cant believe na mapapasama ako dito sa event na ito.i really enjoyed it kahit na hindi ako nag-uwi ng kahit anong tropeyo at medalya. experience is enough para masabi kong kaya ko pala. nung una,nagaalinlangan ako,but our coach approached me so nahiya naman ako kaya i decided na sumali na nga. nanalo ang team namin ng bronze and silver medals.yahoo!!!! breast stroke ang event ko nun at first time ko talaga sumali sa ganung event. atleast di na ko magmumukang tanga nexttime na mapasali ako sa ganung events.

ang biglaang pagsugod ng aking mga girlfriends???

haaaayyyy.....
nagulat ako ngayong araw na ito..
biglang dumating ang mga kaibigan ko nung hayskul ako at ang nakakainis pa,puro sila babae.
baka kung anong saihin ng mga kapitbahay,haaaayyyy....pero ok lang dahil kahit papano ay namiss ko din naman tong mga toh.
si kristel nga pala yung naka light blue na shirt.shes my bestfriend kahit na sinasabi ng iba na magsyota kami.pero were not. close lang ako dito dahil boyish to kung umasta at nako,,,sobrang ARTE!!!.

si "ika" naman ang naka white na may red accent na damit.klasmeyt ko din yan.at yung isa naman ay kapatid lang ni kristel.wala akong pakialam dun.di ko naman sya klasmeyt.alam kong may gusto sakin tong mga ito kaya nagpunta sa bahay.namiss na siguro nila ako.buwahahahaha!!!!!!

ang paghahanda para sa second semester

alam kong panibagong pagsubok na naman ang aking kakaharapin sa darating na november 9,2010.
simula na nman ng aming pasukan.at dito,kinakailangan ko na talagang mag-aral ng mabuti at maniguradong papasa sa lahat ng subjects. ng nakaraan kasing semester ay medyo napaka cool ko lang. masyado akong naging easy easy.i need to focus on my studies so that my dreams will come true.alam kong hindi lang ako ang nagdadaan sa ganitong sitwasyon kaya naman hindi ako natatakot sa mga susunod na mangyayari.

im praying for the best..i promise to my self na wala akong ibabagsak ngayong second sem.i want to do that promise.

-janno's blogspot2010